هیس! کاندیدا‌های ریاست جمهوری در حال محیط‌زیست‌زدایی و میراث‌زدایی از ایران هستند!/ ایرانِ این نامزدها کجاست؟
[ad_1]
اقتصاد 24- بحث ها تمام شد و دوره مبارزات انتخاباتی به پایان رسید. نامزدها به میدان رفتند و در میان مردم، پشت میزگرد نقد نشستند، قول دادند و برنامه ارائه کردند.
اما آنچه بیش از هر چیز در ذهن می ماند یک سوال است. ایران این آقایان کجاست؟ زندگی سرسبز هیرکانی، سواحل زیبای خزر، البرز و زاگرس سرفراز، خلیج همیشه فارس و تاریخی که آیینه شناسنامه و هویت ملی ماست. چگونه می توان میراث فرهنگی، تاریخی و زیست محیطی را از ایران حذف کرد اما نوید توسعه آن را داد؟
واقعیت این است که این کاندیداهایی که با شعارهای رنگارنگ خود به میدان آمدند هرگز نفهمیدند که حفظ میراث فرهنگی و محیط زیست ستون فقرات توسعه پایدار است.
گویی ایران این مردم و همتایان آن ها در دولت های گذشته نه در باغ های زیبای شیراز و اصفهان که در معادن طمع و کارخانجات آلاینده تعریف شده است. برای آنها، درختان قدیمی و بناهای تاریخی به سادگی موانعی بر سر راه توسعه ناپایدار هستند. در ایران این مردم، آسمان آبی و هوای پاک تنها خوراک شعارهای تبلیغاتی هستند و در عمل چیزی جز آلودگی و ویرانی نخواهیم یافت. آمده اند تا به قیمت اعتماد مردم وعده بفروشند اما هیچگاه برنامه جدی و عملی برای حفاظت از محیط زیست و میراث فرهنگی این سرزمین ندارند. ایران برای آنها خانه تاریخی و طبیعی ما نیست، بلکه سکوی پرتاب قدرت و ثروت است.
سالها کودتا علیه میراث و محیط زیست
به گزارش اقتصاد 24، میراث فرهنگی این سرزمین که همچون گوهری درخشان در دل تاریخ جهان می درخشد، سال هاست که مورد بی مهری قرار گرفته و به ویژه در دولت قبل به اوج بحران رسیده است. آثار باستانی که هر کدام داستانی از عظمت و شکوه گذشته را روایت می کنند، در سایه بی برنامگی و بی توجهی به نابودی نزدیک شده اند. کاخ‌ها، مساجد و برج‌های باستانی که نماد هویت ما هستند، امروز ساکت هستند، زیرا کسی برای نجات آنها فریاد نمی‌زند.
محیط زیست، آن میراث بی بدیل طبیعت، در بی توجهی این کاندیداها و همتایان آنها در دولت های گذشته نیز منعکس شده است. جنگل هایی که نفس سبز ایران را در خود جای داده اند در آتش غفلت و ویرانی می سوزند. دریاچه ها و رودخانه های کشور که زمانی نماد حیات و نشاط بودند، اکنون بر اثر سیاست های نادرست و سوء مدیریت در حال خشک شدن و مرگ هستند.
بیشتر بخوانید: کاهش بودجه پرسپولیس توسط دولت رئیس جمهور
کوه های سر به فلک کشیده ایران که روزگاری الهام بخش شاعران و نویسندگان بودند، درخشش خود را از دست داده اند و در زیر سایه استثمار بیش از حد و ویرانگر، آرام آرام محو می شوند. پس چگونه می توان نامزدهای ریاست جمهوری را که برخی از آنها فقط برای سفیدپوش کردن دولت قبلی آمده اند و همین مسیر را ادامه خواهند داد، خادم ملت نامید؟ خدمتکارانی که حتی زادگاه و اصل و هویت ایرانی خود را در اولویت قرار نمی دهند و اساساً تاریخ محیط زیست و میراث فرهنگی را در حد وعده و وعید نمی شناسند چه برسد به طرح سوال و ارائه طرح!
چند نمونه از تعویق
بیایید مثالی بزنیم؛ چندی پیش مدیر پایگاه تخت جمشید اعلام کرد که این اثر باشکوه باستانی بودجه ندارد. طبق این خبر خط اعتباری این کار جهانی دو سال پیش قطع شد و خواهش می کنم اگر بودجه اضافه ای از اعتبار استانی وجود دارد در اختیار پرسپولیس قرار گیرد! اگرچه این خبر از سوی استاندار فارس تکذیب شد، اما مدیر پایگاه تخت جمشید همچنان معتقد است که وضعیت بودجه این میراث جهانی اضطراری است، به ویژه اینکه نقش رستم نیز از بودجه تخت جمشید تامین می شود و بحران فرو رفتن این مجموعه را فرا گرفته است. محوطه تاریخی.
به گزارش اقتصاد 24، پرسپولیس و پاسارگاد از سال 1393 ردیف بودجه مستقلی داشتند که حجم این بودجه 10 میلیارد تومان بود. اما در سال های اخیر بارها گفته می شود که این بودجه به طور منظم توزیع نمی شود. بر اساس اظهارات علی اصغر مونسان وزیر اسبق میراث فرهنگی، سهم تخت جمشید از بودجه حفاظت از بناهای تاریخی در سال 1398 پنج میلیون تومان بوده است که حتی وزیر فعلی میراث فرهنگی در سال 1401 گفته است که 35 هزار مورد ثبت تاریخی ثبت شده است. ساختمان ها، میانگین سهم روزانه هر ساختمان کمتر از 30 هزار تومان است! در حال حاضر نزدیک به 500 گونه گلسنگ در حال رویش در بناهای تاریخی ایران مشاهده شده است که اثر فرسایشی زیادی بر سطح آثار باستانی دارد و این تنها یکی از صدها بحرانی است که میراث ایران از جمله تولد. گواهی و هویت ملت، تحت پوشش قرار می گیرد v. اجازه دهید کمی دقیق تر در مورد ارث.
تخریب تابلوی بهرام دوم ساسانی با مواد منفجره، مفقود شدن 48 فرش نفیس از موزه کاخ سعدآباد، نقض حریم خصوصی و عدم حفاظت از بناها و مراکز ثبت جهانی مانند تخت جمشید و میدان نقش جهان، آسیب به باغ عفیف آباد شیراز. ساخت سریال تخریب بافت تاریخی شیراز برای توسعه حرم شاهچراغ و حراج دو کاروانسرا در گردنه آهوان تنها نمونه هایی از بی توجهی دولت سیزدهم در برخورد با میراث ملی و فرهنگی ایران است. لازم به ذکر است که این انفعال و بی توجهی به حفظ میراث تاریخی و ملی ایران تنها مربوط به این دولت نیست و قدمتی دیرینه دارد و همچنین انفعال دولت ها و ارزش های فرهنگی آن در حفظ و حراست است. تاریخ و فرهنگ این مرز و بوم و کتمان برخی انفعال ها در خصوص حفظ میراث کشور دور از واقعیت به نظر نمی رسید.
محیط زیست سرکوب شده و نادیده گرفته شده!
در انتخابات 14 ریاست جمهوری مسائل مهمی مانند محیط زیست و به ویژه بحران آب به کلی نادیده گرفته شد. در حالی که جنگل های لرستان و زاگرس با همه جانوران در آن می سوزد، کاندیداها کوچکترین برنامه ای برای حفاظت از محیط زیست ارائه نکرده اند. به استثنای مسعود مزیکیان که در نشست کارآفرینان و فعالان اقتصادی بخش خصوصی در توضیحی تک خطی گفت: توسعه باید با در نظر گرفتن محیط زیست انجام شود. با هر طرحی که منجر به تخریب محیط زیست شود مخالفت می شود، سایر کاندیداها سکوت کردند، هرچند فعالان محیط زیست بارها از آنها برای ارائه برنامه در این حوزه دعوت کردند.
این بی توجهی به اصل 50 قانون اساسی که بر حفظ محیط زیست تاکید دارد، نشان از غفلت عمیق در این زمینه دارد. اما بحران زیست محیطی در ایران به حدی جدی است که خبرگزاری ایسنا در مقاله “4 چالش زیست محیطی ایران” 17 خرداد به نامزدهای انتخابات آتی یادآور شد که در این موارد چالش داریم: بدون سند ملی مقابله با تغییرات اقلیمی. , آلودگی هوا : قانون داریم انشالله فرونشست زمینی به مساحت 56 هزار کیلومتر مربع و ورشکستگی آبی!
طبیعتاً نمی‌توان منکر شایستگی‌های ابراهیم رئیسی در حوزه محیط‌زیست شد، اما نمی‌توان در مورد فعالیت‌های کاملاً مثبت این شهید در همه زمینه‌ها از جمله محیط‌زیست، تسلیم شمردن آرای حامی دولت سیزدهم شد! سد چمشیر که در حال حاضر با سد گتوند رقابت می کند، نمونه ای از خروار است. سدی که گمان می رود مخزن آن دارای لایه های نمک، چاه های نفت و آثار باستانی ناشناخته است، همچنان مورد سوال است. مشکل دیگر حذف «ارزیابی زیست محیطی پروژه ها» از سوی دولت سیزدهم از برنامه هفتم توسعه است که کارشناسان آن را «فاجعه زیست محیطی» توصیف کردند.
بیشتر بخوانید: پنهان ترین نامزدها نجومی ترین وعده ها را دادند/ سعید جلیلی از دنیایی از احتمالات می گوید که خودش مدام می سوزاند.
به گزارش اقتصاد 24، خبرگزاری تسنیم در این خصوص هشدار داد که «در حال حاضر در ایران قانونی نداریم که به تصویب مجلس رسیده باشد و صنایع را موظف به انجام ارزیابی زیست محیطی کند». وی نوشت: اگر این موضوع در برنامه هفتم توسعه لحاظ نشود و پروژه ها مورد ارزیابی قرار نگیرند، فاجعه بزرگی برای محیط زیست کشور به وجود می آید.
از سوی دیگر محدودیت منابع زیستی منجر به اختلافات جدی مرزی شد و احتمال جنگ بر سر منابعی مانند آب، خاک و هوا افزایش یافت. خبرگزاری ایسنا در حوزه آب از تنش آبی در ۴۷۶ شهر ایران خبر داد و به گزارش مرکز پژوهش های مجلس استناد کرد و نوشت: ۲۲ استان کشور با بحران کم آبی و علاوه بر مشکل خالی بودن سدها در اکثر نقاط کشور مواجه هستند. میزان آب ذخیره شده در چاه های سیستان و بلوچستان به زیر 10 درصد رسیده و در وضعیت بسیار بحرانی قرار دارد.
عدم توجه به مدیریت زیست محیطی در ایران منجر به ظهور اکو تروریسم فرامرزی شده است که پیامدهای آن را در جنوب، شرق و غرب کشور شاهد هستیم. در حالی که اقتصاد، سیاست، امور نظامی و مسائل امنیتی بدون بقای بیولوژیکی و حفاظت از میراث طبیعی امکان پذیر نیست، نامزدهای ریاست جمهوری نسبت به این مسائل بی تفاوت بودند. این بی توجهی به اهمیت محیط زیست و بحران آب نشان می دهد که نامزدها متوجه چالش های اصلی کشور نیستند. اگر این روند ادامه یابد، مشکلات زیست محیطی به بحران های اجتماعی و سیاسی جدی تری تبدیل خواهد شد.
[ad_2]
